مقایسه فنل کل و خواص آنتی اکسیدانی پوست سبز گردوی سه منطقه از شمال ایران (شاهرود، بندر گز و هزار جریب)

چکیده پوست سبز گردو از ضایعات گردو است که می تواند منبع ترکیبات طبیعی با خواص آنتی اکسیدانی ارزشمند باشد. در این پژوهش، تاثیر مناطق                 (شاهرود، بندر گز و هزار جریب)، حلال (اتانول 96%، آب و اتانول – آب به نسبت 1:1 حجمی) و  زمان استخراج (6 الی 24 ساعت) بر بازدهی استخراج  ترکیبات فنلی پوست سبز گردو به روش غرقابی در دمای محیط در قالب آزمایش فاکتوریل با سه تکرار در طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. سپس، خواص زیست فعالی عصاره پوست سبز گردو در طرح کاملا تصادفی مقایسه شد. محتوای فنل کل عصاره توسط روش فولین سیوکالتیو تعیین شد. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره با استفاده از سنجش قدرت احیاکنندگی آهن  iii و توانایی مهار رادیکال های آزاد dpph  مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که نوع حلال از نظر میزان قطبیت، زمان و منطقه رویش این گیاه بر مقدار ترکیبات فنولی استخراجی نقش موثری داشته و  همچنین فعالیت و خواص آنتی اکسیدانی به غلظت ترکیبات فنولی  عصاره بستگی دارد. بالاترین مقدار ترکیبات فنولی  با 66/49 میلی گرم بر گرم (بر حسب اسید گالیگ) مربوط به پوست سبز گردوی منطقه هزار جریب با حلال آب – اتانول به نسبت 1:1 حجمی در 24 ساعت بوده است. همچنین بالاترین خواص آنتی اکسیدانی در همین عصاره  دیده شد.